Türkiye Sağlık İş Sendikası Kayseri Şube Başkanı Soner Salcanlıer, Erciyes Üniversitesi Hastaneleri’nin kaderine terk edildiğini ve çalışanlarının yalnız bırakıldığını ifade ederek; “Erciyes Üniversitesi Hastaneleri adeta kendi kaderine terk edilmiştir. Çalışanların memnuniyetsizliği ve yalnızlığı en üst seviyeye ulaşmıştır. Ne personel yeterlidir, ne çalışma düzeni sağlıklıdır, ne de iş barışı vardır. Sendika olarak bugüne kadar yapılması gereken tüm girişimleri yaptık, başvurularımızı gerçekleştirdik. Ancak karşımıza çıkan tablo hep aynıdır: duyarsızlık, liyakatsizlik ve sahaya inmeyen yöneticiler” dedi.
Türkiye Sağlık İş Sendikası Kayseri Şube Başkanı Soner Salcanlıer, Erciyes Üniversitesi Hastaneleri’nde yaşanan sorunlarını gündeme taşıdı. Erciyes Üniversitesi Hastaneleri ve çalışanlarının kaderine terk edildiğini ifade eden Başkan Salcanlıer, iş yükünün arttığını ve çalışanların sorunlarını dile getirdi.
Başkan Salcanlıer, yaptığı açıklamada; “Erciyes Üniversitesi Hastanelerinde çalışanlar yalnız bırakılıyor. Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanelerinde yaşanan sorunlar her geçen gün artarak devam etmektedir. Şehrin ve bölgenin en önemli sağlık kurumu olan Erciyes Üniversitesi Hastaneleri adeta kendi kaderine terk edilmiştir. Soruyoruz: Bu üniversite kime hizmet ediyor? Vatandaşına mı, çalışanına mı, yoksa sadece günü kurtarmaya çalışan yöneticilere mi? Çalışanların memnuniyetsizliği ve yalnızlığı en üst seviyeye ulaşmıştır. Ne personel yeterlidir, ne çalışma düzeni sağlıklıdır, ne de iş barışı vardır. Sendika olarak bugüne kadar yapılması gereken tüm girişimleri yaptık, başvurularımızı gerçekleştirdik. Ancak karşımıza çıkan tablo hep aynıdır: duyarsızlık, liyakatsizlik ve sahaya inmeyen yöneticiler. Kamu Çerçeve Protokolünden kaynaklanan hak edişler ortada beklemektedir. 20.08.2025 tarihinde imzalanan ek protokol ile Ağustos ayında ödenmesi gereken 30 günlük ikramiyeler hâlâ ödenmemiştir.
Çalışanlarımızın 01.01.2025’ten bu yana biriken 90 bin TL ile 100 bin TL arasındaki geriye dönük hak edişleri ise hâlâ belirsizliğini korumaktadır. Çalışanların alın teri, emeği ve hakkı daha ne kadar görmezden gelinecektir? Geçmişte benzer bir sorun yaşandığında dönemin başhekim yardımcılarından Prof. Dr. Alper Kemaloğlu’nun girişimleriyle ödemeler yapılmış, çalışanlar bir nebze olsun rahatlamıştı. Bugün ise ne Alper Hoca vardır, ne de dönemin bakanı Mehmet Özhaseki. Şimdi soruyoruz: Bu üniversite hastanelerine kim sahip çıkacaktır?
Çalışanların mağduriyetini kim giderecektir? Vatandaşa kim sahip çıkacaktır? Geçtiğimiz günlerde çalışanlarımız topluca CİMER’e başvurarak personel eksikliğini ve artan iş yükünü dile getirmiştir. Ne yazık ki bugüne kadar tek bir siyasi gelip de “Sıkıntınız nedir, derdiniz nedir?” diye sormamıştır. Ancak konu kendi yakınları olduğunda öncelik ve ilgi beklentisini çok net görebiliyoruz. Buradan bir kez daha açıkça ifade ediyoruz: Madem bu kuruma değer veriyorsunuz, madem bu hizmetten faydalanıyorsunuz, o halde elinizi taşın altına koyun. Bu üniversite hastanelerine, bu şehrin en büyük sağlık kurumuna, en önemlisi de alın teriyle gece gündüz çalışan sağlık işçisine sahip çıkın. Unutulmamalıdır ki, derinleşen ekonomik krizin faturasını da, eksilen personelin artan iş yükünü de ödeyen yine sağlık emekçileridir” ifadelerini kullandı.
