Affluenza’ ya da diğer adıyla ‘zenginlik hastalığı’, aşırı refah içinde büyüyen bireylerin empati yoksunluğu, tatminsizlik ve sorumluluk bilinci eksikliğiyle yüzleştiği modern bir toplumsal sorun olarak öne çıkıyor. Kavram, tüketim kültürünün ve bireycilik anlayışının yarattığı ahlaki erozyona dikkat çekiyor.
Affluenza, “affluence” (zenginlik, refah) ve “influenza” (grip) kelimelerinin birleşiminden oluşan bir terimdir ve Türkçeye kabaca “zenginlik hastalığı” ya da “refah hastalığı” olarak çevrilebilir. Kavram, ilk bakışta ironik bir şekilde ifade edilse de aslında derin bir sosyolojik ve psikolojik eleştiriyi barındırır. Affluenza, bireyin aşırı maddi zenginlik, konfor ve tüketim alışkanlıkları içinde büyümesi sonucu ortaya çıkan; empati yoksunluğu, tatminsizlik, sorumluluk bilincinin zayıflaması ve manevi değerlere ilgisizleşme gibi bir dizi olumsuz ruhsal ve toplumsal belirtinin genel adıdır. Özellikle varlık içinde yetişen gençlerde gözlemlenen bu durum, bireylerin çalışmanın, emeğin ve sınır koymanın değerini kavrayamamalarına, toplumsal adalet duygusundan uzaklaşmalarına ve hayatın anlamını yalnızca maddi kazanç ve statüyle ilişkilendirmelerine neden olabilir. Dolayısıyla affluenza, yalnızca kişisel bir “zenginlik bunalımı” değil, aynı zamanda modern toplumlarda tüketim kültürünün, bireycilik anlayışının ve refahın getirdiği ahlaki erozyonun sembolü olarak da görülmektedir.
Affluenza’nın Belirtileri:
Bireysel ve profesyonel verimin azalması, Gelecek motivasyonunun düşmesi, Zevkleri erteleyememe veya asabiyete dayanamama, Yanlış salahiyet duygusu, düşük özbenlik, düşük özdeğer, özgüvenin azalması, dış etkenlerle çok uğraşma, depresyon, içe çekme, dış benliğe çok, iç benliğe az önem verme, hayatta kalma utancı, ani varlık sendromu, ani yokluk sendromu, işkoliklik, bağımlılıklar, diğer zorlayıcı bağımlılık yapan davranışlar: sınır tanımaz materyalizm ve tüketicilik.
